Μία όμορφη
ημέρα
βρέθηκα σε ένα καλάθι
μ’ άλλα μήλα
συντροφιά
κόκκινα και
ζουμερά.
Το πώς
βρέθηκα εδώ
τώρα αμέσως
θα σας πω.
Άνοιξη,
ήλιος και χαρά,
άνθισε η
μικρή μηλιά.
Κι έλεγε σ΄
όλες τις άλλες
Έχω απ΄ όλες λουλουδάκια
πιο πολλά!
Μα σαν ήρθε
Καλοκαίρι
πέσανε τα
λουλουδάκια
και στη θέση
τους τι ήρθαν;
Πράσινα μωρά
μηλάκια.
Οι αγρότες
θα φροντίσουν
κάθε δέντρο
να ραντίσουν
τα όμορφα
μικρά μηλάκια
μη χαλάσουν,
μη σαπίσουν.
Μες στη
ζέστη, μες στην κάψα
μεγαλώνουνε
τα μήλα,
κοίτα τώρα
κοκκινίζουν
πριν να
πέσουνε τα φύλλα.
Το φθινόπωρο
έχει φτάσει
άρχισε να
ψιχαλίζει,
μικροί
μεγάλοι και παιδιά
μαζεύουν
μήλα ζουμερά.
Σε καφάσια
τα στοιβάζουν
και στα
φορτηγά τα βάζουν
και τα μήλα
όλα ρωτάνε:
τι
συμβαίνει, πού μας πάνε;
Σε
εργοστάσια τα πάνε
για
κομπόστες, μαρμελάδες,
που τις
βάζουν στο ψωμάκι
όλων των
παιδιών οι μαμάδες.
Άλλα στο
μανάβη πάνε
αφού πρώτα
γυαλιστούν,
τα αγοράζει
η μανούλα,
μμ! γρήγορα
θα φαγωθούν!
Με αφορμή την ιστορία του μήλου φτιάχνουμε ένα μηλαράκι που έχει ένα φιλαράκι! Ένα σκουληκάκι που κι αυτό ψάχνει να βρει ζουμερό χυμό. Παρατηρούμε ένα αληθινό μήλο κόκκινο, πράσινο και προσπαθούμε να δώσουμε τα ρεαλιστικά χρώματα στο δικό μας μήλο.
