τραγουδαμε το φθινοπωρο 1
Ένας σκαντζόχοιρος αγκαθωτός
σε δάσος πήγαινε καμαρωτός
Ξάφνου ένα φίδι εμπρός του πετάγεται
παραμονεύει και κουλουριάζεται.
Μα ο σκαντζόχοιρος έτσι δεν μένει,
σπρώχνει τα αγκάθια του και περιμένει.
Μόλις το φίδι τον εδαγκώνει σπρώχνει
τα αγκάθια του και έτσι γλιτώνει
Μια ώρα περιμένω
στη στάση, στη γωνιά
μα το λεωφορείο
ακόμα πουθενά
Έλα λεωφορείο μου
να πάω στον σχολείο μου
Μα να το φορτωμένο
γρου γρου αγκομαχά
και κόσμο δεν έχει μέσα
που πάει τη δουλειά
Στην μηλιά την φορτωμένη
είναι η Ειρήνα ανεβασμένη
κόβει κόβει μηλαράκια
με τα δυό της τα χεράκια
Μπούμ και σπάζει το κλωνάρι
πέφτει η Ειρήνα στο χορτάρι
τρέχει τρέχει στην μαμά της
με σχισμένη την ποδιά της
Αχ μανούλα μου πονάω
στην μηλιά δεν ξαναπάω
θα ακούω την καλή σου
την χρυσή την συμβουλή σου
είναι η Ειρήνα ανεβασμένη
κόβει κόβει μηλαράκια
με τα δυό της τα χεράκια
Μπούμ και σπάζει το κλωνάρι
πέφτει η Ειρήνα στο χορτάρι
τρέχει τρέχει στην μαμά της
με σχισμένη την ποδιά της
Αχ μανούλα μου πονάω
στην μηλιά δεν ξαναπάω
θα ακούω την καλή σου
την χρυσή την συμβουλή σου
Μπαίνω μες στ ‘αμπέλι σαν νοικοκυρά
Τραλα λα λα λα
Να κι ο νοικοκύρης έρχεται κοντά
Να κι ο νοικοκύρης έρχεται κοντά
Τραλα λα λα λα
Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε
Κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε
Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε
Κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε
Τραλα λα λα λα
Τραλα λα λα λα
Να κι ο νοικοκύρης έρχεται κοντά
Να κι ο νοικοκύρης έρχεται κοντά
Τραλα λα λα λα
Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε
Κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε
Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε
Κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε
Τραλα λα λα λα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου